कसं असतं ना आपण मोठ्ठे होताना आपलं बालपण हरवतं ... आणि मग थोड्याच काळात आपल्या मुलांच्या रुपात गवसतं ..आपल्यासमोर पुन्हा उभं रहातं ...आता लेकाला बघून असं वाटतं, आपणही आपल्या लहानपणी असा समुद्र ..पाणि .. शंख ..शिंपले ..किनारयावरची वाळू बघून असंच हरकून जायचो.तासंतास खेळायचो. न थकता, न दमता.
मुरुडेश्वरच्या विस्तीर्ण समुद्रकिनार्यावर श्रेयान सुद्धा तसाच मस्त एंजॉय करत होता.पण छोट्या पिल्लाला घेउन पाण्यात मस्ती करणं मला शक्य नव्हतं.मग शंख शिंपले शोध, स्टारफिश बघ, वेगळ्या अनोख्या वाटणार्या गोष्टीँचे फोटो काढ , असं करून जेव्हा कंटाळा आला तेव्हा मग टाईमपास म्हणून समोर दिसणार्या शंकराचं चित्र काढुया म्हणत हा एका वाळूतल्या चित्राचा प्रयत्न केलाय. bara जमलंय असं वाटलं म्हणून तुम्हा सगल्या मित्र maitriNIAn sobat शेअर करतेy
मुरुडेश्वरच्या विस्तीर्ण समुद्रकिनार्यावर श्रेयान सुद्धा तसाच मस्त एंजॉय करत होता.पण छोट्या पिल्लाला घेउन पाण्यात मस्ती करणं मला शक्य नव्हतं.मग शंख शिंपले शोध, स्टारफिश बघ, वेगळ्या अनोख्या वाटणार्या गोष्टीँचे फोटो काढ , असं करून जेव्हा कंटाळा आला तेव्हा मग टाईमपास म्हणून समोर दिसणार्या शंकराचं चित्र काढुया म्हणत हा एका वाळूतल्या चित्राचा प्रयत्न केलाय. bara जमलंय असं वाटलं म्हणून तुम्हा सगल्या मित्र maitriNIAn sobat शेअर करतेy
खुपच छान :-)
ReplyDeleteमाझ्या ब्लॉगचा पत्ता:
http://prashantredkarsobat.blogspot.com/
thanks Prashant !
ReplyDelete